سیلاب «پیرکور» آیینه تمامنمای وضعیت بلوچستان؛ فاجعهای که ۱۴ جوان سوختبر را به کام مرگ کشاند
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۲۷۵۴۳
آفتابنیوز :
گزارشهای محلی و رسمی نشان میدهد، در سیلاب منطقه «پیرکور» شهرستان سرباز که در تاریخ چهارم و پنجم مرداد ماه ۱۴۰۲ به وقوع پیوست، دستکم ۱۴ جوان سوختبر بلوچ جانشان را از دست دادند.
سعید؛ سوختبر بلوچ که شاهد حادثه تلخ و دلخراش بوده است، میگوید: «سوختبرانی که در منطقه پیرکور دچار سانحه شدند، تمام زندگی و سرمایه را از دست دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
محبی مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان و بلوچستان: «براساس برآورد اولیه بارشهای مونسون تاکنون یکهزار و 100 میلیارد تومان به زیرساختهای منطقه بلوچستان خسارت وارد کرده است. بیشترین خسارت به بخش راه و کشاورزی به ویژه در شهرستانهای فنوج، قصرقند، نیکشهر، سرباز و مهرستان وارد شده است.»
سعید ادامه میدهد: «آیا مسوولان خسارتهای این حادثه دردناک که برای ما رخ داده را نیز برآورد نمودهاند و آیا در این خصوص اقداماتی خداپسندانه و بشردوستانه از سوی نهادهای ملی و مردمی صورت گرفته است یا میگیرد؟»
عبدالغفور/۴۳ ساله، حدود 10 سال پیش خودرویش را فروخته و به سوختبری مشغول است ولی تاکنون نتوانسته دوباره صاحب وسیله نقلیه شود. او فقط یک راننده است و برای مایحتاج زندگیاش مسیرهای طولانی و پرخطری را طی میکند. تهیه مخارج سه خانواده به عهده ایشان است. درحالی که عبدالغفور خویش و اطرافیانش را در رنج انواع مشکلات اقتصادی میبیند، آهی میکشد و چنین میگوید: «شنیدهام و شنیدهاید که بلوچستان سرزمین گنجهای پنهان، همواره مورد بیمهری و بیتوجهی دولتمردان قرار گرفته و نامش با شغلهای پرحادثه و حاشیهساز گره خورده است. بلوچستان از ظرفیتها و بسترهای مناسبی در زمینههای توسعه و آبادانی برخوردار است اما واقعیت این است که از پتانسیلهای بکرِ سرزمین گنجهای پنهان به درستی استفاده نشده است.»
عبدالغفور ناگهان با چشمانی اشکبار و صدایی لرزان یادی از بارندگیهای موسمی در دی ماه سال ۱۳۹۸ میکند و از حس وطندوستی و انساندوستی سوختبران میگوید: «به یاد داشته باشیم روزهای سختی را که دهها هزار هموطن بر اثر بارندگیهای موسمی در جنوب استان دچار خسارتهای مالی و جانی شدند، سوختبران در امدادرسانی و یاری به مردم آسیبدیده در صف اول خدمت بدون هیچ ادعایی قرار داشتند و خودروهایشان به علت خدماترسانی دچار شکستگی و آسیبهای جدی شدند اما از امدادرسانی به هموطنان از هیچ سعی و تلاشی دریغ نکردند.»
موقعیت سواحل مکران میتوانست این استان را به قطب توسعه کشور مبدل سازد، اما....
مهندس علیاوسط هاشمی؛ استاندار سابق سیستان و بلوچستان میگوید: «استان سیستان و بلوچستان از پتانسیلها و امکانات بالقوه بسیاری برخوردار است که میتواند در زمره استانهای تولیدکننده ثروت باشد نه اینکه از آن در زمره استانهایی که تاکنون در مسیر برخورداری واقع نبوده یاد کنیم.» البته خواسته مردم از استاندار وقت این بود که ای کاش ایشان از برنامههای اجرایی خود گزارشی ارایه میداد، ولی چه دستی در کار بود الله بهتر میداند.
مردم بلوچستان معتقدند، یکی از موانع پیشرفت و توسعه استان، فراهم نساختن زمینههای لازم برای استفاده از پتانسیلها و ظرفیتهای نیروهای توانمند بومی به صورت عادلانه و منصفانه بوده است.
استاد محمدحسن شیحکی بازنشسته آموزشوپرورش در این خصوص چنین میفرماید: «سهم بومیان در جذب و استخدام موقعیتهای اداری و رسمی بسیار ناچیز و جزیی است. از برادران و خواهران بلوچ در پستهای مدیریتی استان به ندرت استفاده میشود. در مناصب پایینتر، نیروهای بومی بلوچ در مرکز استان نیز انگشتشمار هستند. در استان بیش از ۸۵ اداره کل و سازمان که شامل استاندار و معاونین استاندار هستند، وجود دارد. در این میان تقریبا ۱۲ مدیر از نخبگان بلوچ هستند.» ایشان به نکتهای تاملبرانگیز اشاره میکند: «اگر در یک سازمانی مدیرکل از شایستگان بلوچ انتخاب شود، سایر معاونان آن مدیر و سیستم نظارتی و حفاظتی آن دستگاه، از بین سایر شهروندان غیربومی انتخاب میشوند و این اقدام عملا مانعی برای تصمیمگیری و تصمیمسازی عادلانه بوده و قدرت تصمیمگیری را از مدیر سلب میکند.»
این فعال اجتماعی معتقد است: «هرگاه در مناطق دورافتاده و شهرستانها مدیر بومی منصوب شود، آن مدیر در تصمیمگیری و تصمیمسازی هیچ نقشی ندارد، فقط به عنوان مدیر تشریفاتی منصوب میشود و با اعتبارات ناچیزی که به او داده میشود باید پاسخگوی مردم باشد؛ این امر باعث نارضایتی و بدبینی بیشتر تودهها نسبت به مدیران بومی شده است.»
استاد شیحکی در مورد جذب و بهکارگیری جوانان بلوچ اینگونه پاسخ میدهد: «بحث جذب و بهکارگیری جوانان بلوچ بارها از تریبونهای مختلف، از جمله از تریبون نمازجمعه مسجدمکی مطرح و پیگیری شده است اما با این حال به نتیجهای نرسیدهایم.»
از کارمند بازنشسته آموزشوپرورش در مورد درصد استخدامهای برادران بلوچ در نیروهای مسلح سوال میکنم: «درصد استخدامها در نیروهای نظامی و انتظامی تقریبا صفر است، به جز حدود ۷۰ نفری که طی سه الی چهار سال قبل در نیروی انتظامی استخدام شدند. یا به نیروهای بسیجی و دستههای رزمی سپاه که به صورت قرارداد بهکارگیری شدهاند بسنده کردهاند و در نیروهای نظامی و انتظامی غیر از موارد ذکر شده شاغل جذب شده بلوچ نداریم.» و یادمان باشد اگر جمعیت استانی و قدمت انقلاب را تقسیم و آنگاه حاصل را به دست آوریم، آنچه که استاد میفرماید صفر؟ خیر! منفی صفر را در استخدام نیروهای مسلح میبینیم.
ترکتحصیل یکی از عمدهترین عوامل روی آوردن بسیاری از جوانان بلوچ به شغل سوختبری است. معمولا جوانانی که در تهیه مخارج زندگیشان با بنبست مواجه میشوند، ترکتحصیل نموده و به شغلهای پرخطر و پرریسک روی میآورند. در مناطق سرباز و راسک؛ منطقهای که حادثه تلخ «سیل پیرکور» آنجا به وقوع پیوست، بالغ بر 40درصد معلمان، «سربازمعلم» و از نیروهای «خریدخدمات» هستند. کیفیت آموزش در این مناطق بسیار پایین است. نرخ ترکتحصیل در دوران «متوسطه» در این مناطق بسیار بالاست. اما هنوز کسی با دید تحقیق و کند و کاو به این مساله نپرداخته است.
معضل بیکاری؛ براساس آمارهای سال ۱۴۰۱، نرخ بیکاری در سیستان و بلوچستان 40درصد اعلام شده است اما شواهد و قراین نشان میدهد که نرخ بیکاری بیشتر از این است. نرخ بیسوادی براساس آمارهای سال قبل حدود ۱۶درصد بوده است. البته سرپرست آموزشوپرورش استان با اعلام رشد ۸درصدی سواد در یک سال، معجزهای را بیان نموده که نیازمند شفافسازی است. علیاوسط هاشمی به ضرورت مراعات نمودن جایگاه واقعی مردم بلوچستان پرداخته است: «با توجه به ظرفیتها و قابلیتها و توانمندیهای فراوانی که در این استان وجود دارد با مردمانی خونگرم و مهربان، لذا شأن و جایگاه این استان باید درخور و شایسته مردم آن باشد.»
یاسین؛ دانشجوی رشته حقوق، سالهاست در پارهوقتها مشغول کسبوکار است اما به علت عدم توانایی مالی تاکنون نتوانسته ازدواج کند. او بر این باور است که تبعیض و سوءمدیریت باعث شده مردم استان به شغلهای سانحهآفرین و خطرناکی مانند سوختبری و کولبری روی بیاورند.
یاسین خاطرنشان میکند: «در واقع جوانان بلوچ با چنین ریسکهایی بر لبه تیغ حرکت کردهاند، به گونهای که در اکثر روزهای هفته خودروهای سوختبران دچار سانحه میشوند و حوادثی از قبیل تصادف، اصابت گلوله، آفات طبیعی و ... آنان را زمینگیر میکند و بلای جانشان میشود. متاسفانه صدها جوان در این قبیل حوادث جانشان را از دست دادهاند و خانوادههای بیشماری بیسرپرست شدهاند. ناگفته نماند سیل و باران، پازلِ این مصایب را تکمیل میکند. حادثه سیل ناشی از بارندگیهای موسمی در منطقه پیرکور سرباز دلیل گویای این مدعاست.»
عبدالغفور در مصاحبهاش به ضرورت توجه مقامات استانی و کشوری به مشکلات مردم بلوچستان تاکید دارد. او ادامه میدهد: «متوسل شدن جوانان تیزهوش و بااستعداد بلوچستانی به شغلهای سانحهآفرین، ناتوانی آنان را در برابر رسیدن به خواستههای مشروعشان نشان میدهد. رخدادهای تلخ و خانمانسوز بلوچستان برای مردم این منطقه تازگی ندارد. در جمهوریاسلامی و در حکومتهای قبلی قوم تاریخی و شریف بلوچ همواره با انواع مشکلات اقتصادی و سیاسی دست و پنجه نرم کرده ولی تاکنون به جایگاه واقعیاش نرسیده است.»
انتظار بسیار غریبی در ذهنم خطور نمود که از تحریر آن قلم به غیرت آمده و خودش شروع به نگارش میکند و میگوید بادا باد! هرچه میخواهد رخ دهد بدهد!
از سیاهی که رنگی بالاتر نیست، بگذار بگردیم و با اشکهای دردآلود بنویسیم که کجایند مدعیان انسانیت! مردم بلوچستان نیازمند کمک و امداد شما هستند.
اگر اکنون به حال دلم نرسی ترسم که دیگر سیمای پُردردم را هرگز به تماشا ننشینی!
منبع: اعتمادآنلاینمنبع: آفتاب
کلیدواژه: سیستان و بلوچستان سیلاب مردم بلوچستان جوانان بلوچ سوخت بران جان شان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۷۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمتر از یک درصد از افراد واجد شرایط در سیستان و بلوچستان خون اهدا میکنند
ایسنا/سیستان و بلوچستان مدیر کل انتقال خون سیستان و بلوچستان گفت: کمتر از یک درصد مردم استان در سال گذشته که واجد شرایط اهدای خون بودند در سیستان و بلوچستان خون اهدا کردهاند.
ابوالحسن صفدری در گفت وگو با ایسنا، افزود: جمعیت استان ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر است و از این تعداد حدود ۲ میلیون و پانصد هزار نفر به دلایلی از قبیل سن کمتر از ۱۸ سال و یا بیشتر از ۶۵ سال، وزن کمتر از۵۰ کیلوگرم، داشتن بیماری خونی و زمینهای خاص نمیتوانند خون اهدا کنند.
وی بیان کرد: حدود یک میلیون نفر واجد شرایط خون دادن در سیستان و بلوچستان هستند که از این تعداد در سال گذشته ۷۰ هزار مراجعه برای اهدای خون صورت گرفته در حالی که بسیاری از این افراد ۲ بار در سال اهدا داشتند که در مجموع ۳۵ تا ۴۰ هزار نفر در کل استان برای اهدای خون مراجعه کردهاند.
صفدری ادامه داد: ترس مردم از اهدای خون و نگرانی بیمورد از ایجاد کم خونی مهمترین دلایل افراد برای عدم مراجعه برای اهدای خون به شمار میرود در حالی که بدن خود یک کارخانه فعال، ساخت خون است. در زنان هر چهار ماه یکبار و در مردان هر سه ماه یک بار پس از اهدای خون سطح هموگلوبین به حالت طبیعی بر میگردد.
وی در این راستا اضافه کرد: عدم اطلاع مردم از فواید اهدای خون نظیر درمان کبد چرب، کالری سوزی به میزان ۶۰۰ تا ۷۰۰ کیلو کالری بعد از هر بار اهدا، پیشگیری از بیماریهای قلبی از مهم ترین فواید اهدای خون به شمار می رود چرا که اهدا، حرکت خون در عروق را تسهیل و شبکه خونرسانی در بدن را فعال می کند.
مدیر کل انتقال خون سیستان و بلوچستان تاکید کرد: سالانه بیش از ۱۵۰ هزار واحد خون در استان مصرف می شود، در حالی که تنها ۵۰ هزار واحد توسط هم استانیها اهدا میشود و دو برابر نیاز استان را از ۱۲ استان دیگر با واردات، تامین میکنیم در حالی که این موضوع زیبنده استانی که دارای جمعیت جوان بالایی است نمی باشد.
وی خاطرنشان کرد: اگر روزانه در شهر زاهدان ۳۰۰ نفر و در کل استان ۵۰۰ نفر اهدا کننده باشند،مشکل نیاز خونی استان حل میشود. این میزان متاسفانه در حال حاضر در کل استان ۲۰۰ نفر است.
صفدری بیان کرد: در مجموع در سیستان و بلوچستان ۶ پایگاه فعال خونگیری در شهرستانهای زابل، سراوان، زاهدان، ایرانشهر، خاش و چابهار وجود دارد در حالی که ۲۰ شهرستان استان فاقد پایگاه انتقال خون است و علی رغم وظیفه حیاتی این سازمانی ،چهره عقب ماندگی به شدت در آن دیده و احساس میشود.
وی تصریح کرد: از آنجایی که ۱۰ شهرستان استان فاقد پایگاه انتقال خون می باشد دارای بیمارستان است و این توسعه نامتوازن مشکلات جدی ایجاد کرده است. با توجه به شمار بالای بیماران تالاسمی و تصادفات جاده ای و آمار موالید بالا و زایمانهای پرخطر نیازمند توجه جدی مردم به امر مقدس اهدای خون هستیم.
انتهای پیام